امروز مردم ایران به زبان « فارسی » سُخن میگویند که دربرگیرندۀِ 70 % وام
واژگان عربی و بیگانه است؛ و این درحالی است که در واژهنامه هایِ
گوناگونِ پارسی برای هر وام واژۀِ عربی و بیگانه چند واژۀِ پارسی سره و
پالوده در دسترس هست که ریشۀِ آنها را میشناسیم. و دیگر اینکه زبان
پارسی از توانمندی های بیکران برای واژه سازی برخوردار است که ما را از
بکاربُردن واژگانِ بیگانه بی نیاز میسازد که نه ریشه هایِ آنها را میشناسیم و
نه آنها را در زبان پارسی دُرُست بکارمیبریم. زبانِ هر کشوری پیوندِ
تنگاتنگی با کیستی (هویت)، شناسه و گُذشتهنگاری مردم آن کشور دارد؛...