کامپیوتر 32. زیگبی

زیگبی
چکیدهزیگبی مشخصه ای برای مجموعه ای از پروتکل های ارتباطی سطح بالا با استفاده از پیام رادیویی دیجیتال بر مبنای IEEE 802 standard برای شبکه های فردی می باشد. کاربردهای آن شامل سوییچ های برق بی سیم، کنتورهای برق با صفحه نمایش داخلی، و تجهیزات صنعتی و مصرفی دیگری می باشد که نیازمند انتقال بی سیم برد کوتاه داده در میزان نسبتا پایین می باشد. فناوری که توسط خصوصیات زیگبی تعریف می گردد به نظر می رسد که ساده تر و کم هزینه تر از WPAN های دیگر همانند بلوتوث باشد، زیگبی در کاربردهای فرگانس رادیویی (RF) مد نظر قرار می گیرد که شامل میزان داده های پایین، عمر باتری بالا، و شبکه سازی ایمن می باشد. زیگبی دارای نسبت تعریف شده 250 kbps ld  می باشد که متناسب با داده های متناسب یا دوره ای یا انتقال سیگنال مجزا  از یک سنسور یا دستگاه ورودی می باشد. سیستم مدیریت ترافیک بر مبنای زیگبی همچنین به اجرا در می آید. این نام اشاره ای به رقص زنبور عسل بعد از برگشتش به کندو دارد. 

علوم اجتماعی 3. اهمیت شبکه های فردی و اجتماعی برای فرایند کارآفرینانه

اهمیت شبکه های فردی و اجتماعی برای فرایند کارآفرینانه 
چکیدهاز نقطه نظر متخصصان، ایجاد شبکه به عنوان ابزار مفیدی برای کارآفرینانی می باشد که می خواهند حیطه فعالیت خود را گسترش داده و از زمان حداکثر استفاده را ببرند. به هر حال، راهنمایی های مربوط به ایجاد شبکه کافی نمی باشد. ایجاد شبکه ممکن است منجر به تلاش های بی ثمر و زمان بر شده و شرکت کنندگان موجود را بسیار دلسرد کند). از دیدگاه نظری، ضروری می باشد تا به تعیین شرایطی بپردازیم که تحت این شرایط ایجاد شبکه، سهمی در کارآمدی کسب و کارها داشته و این موارد را با پیش آمدهای احتمالی که شرکت ها با آن روبرو هستند، مرتبط سازد. در این شکل اجرایی، ما روشی را برای ایجاد استراتژی شبکه سازی برای کارآفرینان مطرح می کنیم. در ابتدا ما به معرفی مفاهیم شبکه های عمومی با مد نظر قرار دادن شبکه های فردی پرداخته؛ به این ترتیب، ما نقش مجموعه ای از کارآفرینان فردی را به عنوان واحد محاسبه در نظر می گیریم. دوم ما به بحث ظرفیت شبکه های فردی درون شبکه های اجتماعی می پردازیم که به ترتیب می تواند درون شرکت ها (روابط درون- شرکتی) یا بین شرکت ها (روابط بین- شرکتی) مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد.

علوم اجتماعی 1. مقایسه طرح شبکه اجتماعی و تصویرسازی شبکه فردی

مقایسه طرح شبکه اجتماعی و تصویرسازی شبکه فردی
چکیدهاین مقاله تحلیلی از تصویرسازی شبکه فردی بر مبنای ارزیابی سیستماتیک افراد در مقایسه با متقاضیانی که سبک آزادی را از شبکه فردی شان ایجاد کرده اند نشان می دهد. در اکثر موارد، تصویرسازی شبکه فردی جزییات مهمی را مطرح می کند که متفاوت از نقطه نظر متقاضیان می باشد. چندین بررسی موردی دیگر نیز مورد بحث قرار می گیرد که تاکیدی بر روی اطلاعات دیگر، زمانی که از تصویرسازی شبکه های فردی استفاده می کند، دارد.کلیدواژه: شبکه های فردی؛ تصویرسازی؛ شناخت
در این مقاله ما تمرکزمان را بر روی تصویرسازی از افرادی قرار می دهیم که متقاضیان او را می شناسد- یعنی شبکه های فردی. شبکه های اجتماعی نوعی از شبکه فردمحور می باشد؛ آن ها متشکل از مجموعه ای از خانواده، دوستان و آشنایانی می باشند که یک فرد مهم را احاطه می کنند. در تجزیه و تحلیل شبکه اجتماعی، شبکه های فردی در مقایسه با کل شبکه های (اجتماعی محور) قرار می گیرند که تمرکز بر روی الگوی تعامل در یک گروه مرکزی می باشد.معرفی تصویری شبکه های فردی در تحقیقات علوم اجتماعی زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرد اما در روانشناسی مشاوره ای و فعالیت های اجتماعی معمول می باشد. مطالعه ژنومی به عنوان تکنیک مورد استفاده متخصصان سلامت روانی برای دستیابی به ارتباط گذشته و حال می باشد که در اطراف یک بیمار وجود دارد (DeMaria, Weeks, و Hof 1999; McGoldrick, Gerson, و Shellenberger 1999). با نشان دادن نمودار خویشاوندی مردان، زنان و کودکان به صورت دایره و مثلث توسط انسان شناسان، متخصصان درمان شناس تلاشی را به منظور درک محیط اجتماعی که می تواند سهمی در این شرایط که افراد به دنبال کمک باشند، داشته باشد. این نمایش تصویری به درمان شناسان و بیماران کمک می کند تا محیط اجتماعی را که سهمی در به هم خوردن سلامت روانی آن ها دارد درک کنند. نمایش ژنومی معمولا تمرکزش را بر روی روابط خانوادگی نزدیک قرار داده و معمولا محیط اجتماعی را که شامل خویشاوندنی که زنده و یا در قید حیات نیستند به ترتیب وقوع زمانی نشان می دهد. تکنیک طرح زنجیره ای (Antonucci 1986; Ajrouch, Antonucci, and Janevic 2001) از سه دایره هم مرکز برای معرفی شبکه فردی متقاضیان استفاده می کند. در مرکز این دایره کلمه “YOU” قرار دارد. از متقاضیان خواسته می شود تا نام کوچک افرادی را که آن ها دقیق تر می شناسند در دایره میانی و آن هایی را که آشنایی کمتری دارند در دایره بیرونی قراردهند. طرح بدست آمده به محقق درکی از اندازه شبکه و توزیع شبکه شان بر مبنای نزدیکی روابط داده می شود.