علوم اجتماعی 1. مقایسه طرح شبکه اجتماعی و تصویرسازی شبکه فردی

مقایسه طرح شبکه اجتماعی و تصویرسازی شبکه فردی
چکیدهاین مقاله تحلیلی از تصویرسازی شبکه فردی بر مبنای ارزیابی سیستماتیک افراد در مقایسه با متقاضیانی که سبک آزادی را از شبکه فردی شان ایجاد کرده اند نشان می دهد. در اکثر موارد، تصویرسازی شبکه فردی جزییات مهمی را مطرح می کند که متفاوت از نقطه نظر متقاضیان می باشد. چندین بررسی موردی دیگر نیز مورد بحث قرار می گیرد که تاکیدی بر روی اطلاعات دیگر، زمانی که از تصویرسازی شبکه های فردی استفاده می کند، دارد.کلیدواژه: شبکه های فردی؛ تصویرسازی؛ شناخت
در این مقاله ما تمرکزمان را بر روی تصویرسازی از افرادی قرار می دهیم که متقاضیان او را می شناسد- یعنی شبکه های فردی. شبکه های اجتماعی نوعی از شبکه فردمحور می باشد؛ آن ها متشکل از مجموعه ای از خانواده، دوستان و آشنایانی می باشند که یک فرد مهم را احاطه می کنند. در تجزیه و تحلیل شبکه اجتماعی، شبکه های فردی در مقایسه با کل شبکه های (اجتماعی محور) قرار می گیرند که تمرکز بر روی الگوی تعامل در یک گروه مرکزی می باشد.معرفی تصویری شبکه های فردی در تحقیقات علوم اجتماعی زیاد مورد استفاده قرار نمی گیرد اما در روانشناسی مشاوره ای و فعالیت های اجتماعی معمول می باشد. مطالعه ژنومی به عنوان تکنیک مورد استفاده متخصصان سلامت روانی برای دستیابی به ارتباط گذشته و حال می باشد که در اطراف یک بیمار وجود دارد (DeMaria, Weeks, و Hof 1999; McGoldrick, Gerson, و Shellenberger 1999). با نشان دادن نمودار خویشاوندی مردان، زنان و کودکان به صورت دایره و مثلث توسط انسان شناسان، متخصصان درمان شناس تلاشی را به منظور درک محیط اجتماعی که می تواند سهمی در این شرایط که افراد به دنبال کمک باشند، داشته باشد. این نمایش تصویری به درمان شناسان و بیماران کمک می کند تا محیط اجتماعی را که سهمی در به هم خوردن سلامت روانی آن ها دارد درک کنند. نمایش ژنومی معمولا تمرکزش را بر روی روابط خانوادگی نزدیک قرار داده و معمولا محیط اجتماعی را که شامل خویشاوندنی که زنده و یا در قید حیات نیستند به ترتیب وقوع زمانی نشان می دهد. تکنیک طرح زنجیره ای (Antonucci 1986; Ajrouch, Antonucci, and Janevic 2001) از سه دایره هم مرکز برای معرفی شبکه فردی متقاضیان استفاده می کند. در مرکز این دایره کلمه “YOU” قرار دارد. از متقاضیان خواسته می شود تا نام کوچک افرادی را که آن ها دقیق تر می شناسند در دایره میانی و آن هایی را که آشنایی کمتری دارند در دایره بیرونی قراردهند. طرح بدست آمده به محقق درکی از اندازه شبکه و توزیع شبکه شان بر مبنای نزدیکی روابط داده می شود.