پیشگفتار
مفهوم امنیت در دنیای واقعی مفهومی حیاتی و کاملاً شناخته شده برای بشر بوده و هست. در دوران ماقبل تاریخ، امنیت مفهومی کاملاً فیزیکی را شامل می شد که عبارت بود از اصول حفظ بقا نظیر امنیت در برابر حمله دیگران یا حیوانات و نیز امنیت تامین غذا. بتدریج نیازهای دیگری چون امنیت در برابر حوادث طبیعی یا بیماریها و در اختیار داشتن مکانی برای زندگی و استراحت بدون مواجهه با خطر به نیازهای پیشین بشر افزوده شد. با پیشرفت تمدن و شکل گیری جوامع، محدوده امنیت ابعاد بسیار گسترده تری یافت و با تفکیک حوزه اموال و حقوق شخصی افراد از یکدیگر و از اموال عمومی، و همچنین تعریف قلمروهای ملی و بین المللی، بتدریج مفاهیم وسیعی مانند حریم خصوصی، امنیت اجتماعی، امنیت مالی، امنیت سیاسی، امنیت ملی و امنیت اقتصادی را نیز شامل گردید. این مفاهیم گرچه دیگر کاملاً محدود به نیازهای فیزیکی بشر نمی شدند، ولی عمدتاً تحقق و دستیبابی به آنها مستلزم وجود و یا استفاده از محیط های واقعی و فیزیکی بود.
لیکن جهان در دهه های اخیر و بویژه در پنج سال گذشته عرصه تحولات چشمیگری بوده که بسیاری ا زمناسبات و معادلات پیشین را بطور اساسی دستخوش تغیر نموده است. این تحولات که با محوریت کاربری وسیع از فناوری اطلاعات و ارتباطات امکانپذیر شده، از کاربرد رایانه به عنوان ابزار خودکارسازی (AUTOMATION) و افزایش بهره وری آغاز گردیده و اکنون با تکامل کاربری آن در ایجاد فضای هم افزایی مشارکتی (COLLABORATION) ، عملاً زندگی فردی و اجتماعی بشر را دگرگون ساخته است. به باور بسیاری از صاحب نظران همانگونه که پیدایش خط و کتابت آنچنان تاثیر شگرفی بر سرنوشت انسان برجای گذاشته که مورخین را بر آن داشته تا داستان زندگی بشر بر این کره خاکی را به دوران ماقبل تاریخ تقسیم نمایند، ورود به فضای مجازی حاصل از فناوری نوین اطلاعات و ارتباطات نیز دوره جدیدی از تمدن بشری را رقم زده، به نحوی که انقلاب عصر اطلاعات شیوه اندیشه، تولید، مصرف، تجارت، مدیریت، ارتباط، جنگ و حتی دینداری و عشق ورزی را دگرگون ساخته است.
این تحول بزرگ الزامات و تبعات فراوانی را به همراه داشته که از مهمترین آنها بوجود آمدن مفاهیم نوین امنیت مجازی یا امنیت در فضای سایبر می باشد. با تغییری که در اطلاق عبارت شبکه رایانه ای از یک شبکه کوچک کار گروهی به شبکه ای گسترده و جهانی (اینترنت) واقع گردیده، و با توجه به رشد روز افزون تعاملات و تبادلاتی که روی شبکه های رایانه ای صورت می پذیرد، نیاز به نظام های حفاظت و امنیت الکترونیکی جهت ضمانت مبادلات و ایجاد تعهد قانونی برای طرفهای دخیل در مبادله بسیار حیاتی است. نظام هایی مشتمل بر قوانین ،روشهای، استانداردها و ابزارهایی که حتی از عقود متداول و روشهای سنتی تعهدآورتر بوده و ضمناً امنیت و خصوصی بودن اطلاعات حساس مبادله شده را بیش از پیش تضمین نمایند.