پزشکی 31. Dermatitis herpetiformis ، قسمت 1 : اپیدمیولوژی، پاتوژنسیس و معاینه بالینی

Dermatitis herpetiformisقسمت 1 : اپیدمیولوژی، پاتوژنسیس و معاینه بالینی
(Dermatitis herpetiformis (DH نوعی بیماری اتوایمون است که با حساسیت گلوتن ارتباط دارد و همچنین  یک ارتباط واضح و روشن با بیماری سلیاک دارد. هر دو وضعیت تحت کلاس 1 gA موجود در پوست تعدیل می شوند. پیشرفت بیماری DH اساسا زمینۀ ژنتیکی دارد . اما عوامل محیطی نیز اهمیت خود را دارند. در افراد جوان معمولاً پوست کنی ایجاد می شود؛ به گونه ایی که خارش های شدید منجر به تخریب و از بین رفتن ضایعات اولیه می گردد. ما با توجه به تجربه ایی که از DH داریم و همین طور با توجه به مطالعات و بررسی های جامع موجود، بر آن شدیم تا یک بررسی بروز و تازه ، پیرامون اپیدمیولوژی DH، پاتوفیزیولوژی و معاینه بالینی ارائه دهیم.
کلید واژه ها : بیماری بولوس اتوایمون، بلیستر، بیماری سلیاک، Dermatitis herpetiformis ؛ گلیادین؛ آنتروپاتی حساس به گلوتن، آنتی ژن لوکوسیت انسانی DQ2؛ آنتی ژن لوکوسیت انسانی DQ8؛ ترانس گلوتامیناز.

پزشکی 31.2. Dermatitis herpetiformis ، قسمت 2 : تشخیص، مدیریت، پیش شناخت

Dermatitis herpetiformis قسمت 2 : تشخیص، مدیریت، پیش شناخت
شناسائی آنی و فوری ویژگی های Dermatitis herpetiformis (DH) حائز اهمیت است اما تضمین یک پیش شناخت قطعی مستلزم کار بیشتری است. پیشرفت های اخیر در درک اساس ایمونولوژیک DH منجر به پیشرفت و قابلیت کاربرد گسترده تر آزمایش سرولوژیک می شود. آزمایش سرولوژیک به سرعت بخش مهمی از پیش شناخت و مدیریت DH را به خود اختصاص داد. در این قسمت از این مجموعه دو قسمتی به شرح پیش شناخت، درمان و پیگیری بیماران HD خواهیم پرداخت و برپیشرفت های اخیر در این زمینه متمرکز خواهیم شد.کلید واژه ها : بیماری تاولی اتوایمون؛ بیماری سلیاک؛ داپسون؛ Dermatitis herpetiformis؛ آزمایش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم؛ گلیادین؛ رژیم بدون گلوتن؛ اینتروپاتی حساس به گلوتن، آنتی ژن لکوسیت انسانی DQ2؛ آنتی ژن لوکوسیت DQ8؛ ایمونوفلورسانس؛ ایمونوگلوبولین A؛ سولفاپیریدین.