دفتر یادداشت یک روانشناس

 انسان ، بخاطرِ اندیشیدن زنده است. فرق ِ آدم مُرده با آدم زنده ، این است که زنده می اندیشد ولی مُرده نمی اندیشد. اگر اندیشیدن را از انسان بگیریم، می شود یک حیوان کامل . اینکه انسان می تواند حرف بزند، بخاطر این است که می اندیشد و می تواند بیاندیشد. وقتی انسان، موجودی متفکر نبود، چه لزومی داشت زبان  و قدرت نطق و تکلّم داشته باشد؟ حیوانات به خاطر این حرف نمی زنند و ناطق نیستند، چون قدرت تفکر ندارند. فلسفه وجود زبان ، در خدمت ذهن و قدرت اندیشیدن بودن است، یعنی ضرورت داشته است برای بیان آنچه در ذهن داریم و یا خواهیم داشت، ابزاری به نام زبان و قدرت حرف زدن داشته باشیم، اما اینکه به چه زبانی حرف می زنیم، چندان مهم نیست، هر چند به نظرم نوع زبان می تواند بر کیفیت تفکر ما تأثیر بگذارد، چون برای هر زبان، تعداد واژه های یکسانی وجود ندارد ، بعید نیست که کمیت و کیفیت تفکر، به نوعی وابسته به کمیت و کیفیت واژه ها باشد. در کتاب دفتر یادداشت یک روانشناس رفتارهای ممنوعه شرح داده شده .