پایان نامه بررسی ذخیره سازی گاز طبیعی زیرزمینی (UGS)

 کشور ایران از نظر ذخایر گازی رتبه دوم را در جهان دارد. ذخایر گازی کشور مطابق جدیدترین آمارها معادل 30/76 تریلیون متر مکعب برآورد شده است. همچنین، ظرفیت پالایش گاز طبیعی کشور برابر با 360 میلیون متر مکعب است که 70% آن از دو میدان گازی پارس جنوبی و کنگان تامین می شود. با این حال، به دلیل گسترش فزاینده استفاده کمّی و تنوع مصرف گاز طبیعی به عنوان یک حامل انرژی فراوان و ارزان، همچنین عدم تعادل عرضه و تقاضای گاز طبیعی در فصول سرد، نیاز به برنامه ریزی برای ایجاد ذخایر استراتژیک در کشور را ایجاب می کند. این ذخایر استراتژیک نقش مهمی در برقراری توازن لازم بین عرضه و تقاضا در فصول مختلف سال و نیز تاثیر گذاری بیشتر در بازارهای ﺟﻬﺎﻧﯽ اﻧﺮژی ﺑﻪ ﺷــﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ، ذﺧﺎﯾﺮ اﺳــﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ ﮔﺎز از ﻧﻈﺮ اﺟﺮای ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺗﻌﻬﺪات ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺻﺎدرات ﮔﺎز ﮐﺸــﻮر ﻧﯿﺰ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارﻧﺪ.

ﻣﺨﺎزن زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ ذﺧﯿﺮه ﺳﺎزی ﮔﺎز (UGS1) ﯾﮏ روش ﻣﺘﺪاول ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه در ﺟﻬﺎن ﺑﺮای ﺟﺒﺮان ﮐﻤﺒﻮد ﮔﺎز ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز و ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺎزاد ﻣﺼﺮف در ﻓﺼﻮل ﺳﺮد ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻓﺮاﯾﻨﺪ، ﻣﺎزاد ﮔﺎز ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن در ﯾــﮏ ﻣﺤﯿﻂ ﻣﺘﺨﻠﺨﻞ زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ دارای ﭘﻮش ﺳــﻨﮓ ﻣﻨﺎﺳــﺐ ﺗﺰرﯾﻖ میﺷﻮد ﺗﺎ ﺟﻮاﺑﮕﻮی ﺑﺎر ﻣﺼﺮف ﺑﺎﻻ در ﻓﺼﻮل ﺳﺮد و ﭘﺮ ﻣﺼﺮف ﺳﺎل ﺑﺎﺷﺪ. این مخازن معمولا در نزدیکی بازار مصرف نهایی قرار دارند تا قادر به ع کمبود گاز در مواقع نیاز باشد. همچنین ذخیره سازی گاز طبیعی، جریان گاز را در زمان وقوع هرگونه حادثه یا مشکل در شبکه توزیع و تولید گاز تامین می نماید.