فرمت فایل: pptx
تعداد صفحات فایل: 36
حجم فایل: 1303کیلوبایت
پاورپوینت مدرسه خان شیراز – معماری اسلامی
مدرسه خان شیراز
معمار : استاد حسین شماعی
سال ساخت : ۱۰۲۴ هجری قمری
سبک (دوره): صفویه
محل دقیق : شیراز
توضیحات:
بنای
تاریخی مدرسه خان در شهر شیراز قرار گرفته است . این بنای تاریخی مدرسه ای
وسیع و دلباز است که در دوران سلطنت شاه عباس کبیر به وسیله الله وردیخان
والی فارس و فرزند او امام قلی خان ساخته شده است .
مدرسه خان از جمله بناهای مدارس معروف و بزرگ علوم فقهی دوران صفویه می باشد که در محله اسحاق بیگ شیراز واقع گردیده است ؛ این بنا به همت الله وردی خان افشار والی شیراز و سپه سالار شاه عباس صفوی بنا شد ، پس از مرگ ایشان پسرش سردار نامی ایران ، امام قلی خان در سال ۱۰۲۴ هجری قمری کار بنا را به اتمام رسانده است، زیر بنای این محل که به سبک بناهای درون گرا ساخته شده ۷۶۸۶ متر مربع می باشد.
این بنا در زمینی دو طبقه بنا گردیده است ، این بنا دارای یکصد حجره جهت اسکان طلاب بوده که در حال حاضر هفتاد حجره به جای مانده است و نیز صحن مدرسه با یک حوض هشت گوش در مرکز و ۴ باغچه در چهار طرف آن به همراه درختان نارنج و نخل مزین گردیده است ، طول صحن ۵۱ متر و عرض آن ۴۵ متر می باشد .
سر در
سر در مدرسه داراى طاقى ضربى است و پوشیده از کاشىهاى رنگى است که با تصاویر گل و ترنج تزیین شده است و در زیر سقف طاق نیز با کاشىهاى معرق رنگین تزیین شده است. بدنه، پیشانى، جرزها و بخشى از دیوارهاى دو طرف طاق پوشیده از کاشىهاى رنگین است
مدرسه خان؛ تزیینات ایوان شرقی
در کاشیکاری ایوان آیات قرآنی نوشته شده است که تمام اول و آخر حروف «لام، الف، لام» به هم پیوسته است.
که باید در تناسب آیه و بنا دقت نمود. ایوان ورودی را با دروازه عالیقاپو
و خانه سوکیاسیان از نظر شباهت بلندی و تزئینات آهوپاکاری و کاشیهای
زیبا مقایسه می کنند و قسمت بالای طاق و زیر آن جذرها، از کاشی هفت رنگ
ساخته شده است.
پیش نمایش فایل
فرمت فایل: pptx
تعداد صفحات فایل: 27
حجم فایل: 825 کیلوبایت
شیوه رازی
تاریخ:
این شیوه در دوران حکومت آل زیار، آل بویه، غزنویان، سلجوقیان،اتابکان و خوارزمشاهیان متداول بوده است ( اوایل قرن 4 تا قرن 7)
اغاز کار این شیوه هر چند از شمال ایران بوده، اما در شهر ری پا گرفته است. دوره رازی را میتوان رنسانسی برای ایران قدیم دانست که متاسفانه با حمله مغول به این کشور اکثر آثار این دوره نابود
گنبد قابوس بنایی تاریخی از سده چهارم هجری است که در شهر گنبد کاووس، شمال ایران در استان گلستان قرار دارد. سبک معماری بنا شیوه رازی است
آشنایی با برج قابوس - گلستان
برج کاووس یا میل که به آن گنبد قابوس نیز گفته میشود، در شهر گنبد کاووس در استان گلستان قرار دارد
این بنا، بلندترین برج آجری دنیاست و در قرن چهارم هجری ساخته شده است.
طبق کتیبه کوفی آجری گرداگرد آن، درسال 397 قمری برابر با 375 شمسی در زمان سلطنت شمسالمعالی قابوس بن وشمگیر از پادشاهان آل زیار ساخته شده است
گنبد قابوس شامل ۲ قسمت است:
پی یا پایبست بنا و بدنه
پی سازی بنا از زمین سفت شروع و تا ارتفاع حدود ۱۵ متری با آجر و مصالح مشابه خود بنا انجام شدهاست. درون پای بست سردابی وجود داشته که پا کار طاق آن هنوز بر جای است ولی بر اثر کاوشهای پیاپی کاوشگران که در پی گنج بودهاند آثاری از کف آن بر جای نماندهاست.
بدنه مدور خارجی گنبد قابوس دارای ۱۵ تَرَک (دندانه نود درجه) میباشد (همانند ستاره ده پر) این ترکها که در اطراف آن و به فواصل مساوی از یکدیگر قرار دارند، از پای بست بنا شروع و تا زیر سقف گنبدی ادامه مییابد و میان این ترکها با کوههای آجری پر شدهاست.
پیش نمایش فایل
فرمت فایل: ppt
تعداد صفحات فایل: 32
حجم فایل: 874 کیلوبایت
فهرست
تاریخچه
سامان دهی مسجد جامع فهرج:
توصیف بنا
موقعیت جغرافیایی:
بررسی ازدیدگاه معماری
محراب
پلان – برش
ورودی مسجد
طرحهای به کاررفته
ازلحاظ قدمت
ازنظر معماری
مصالح
اهمیت و ایستایی قوس ها
طاق ها
فرق طاق و قوس
طاق آهنگ یا طاق گهواره ای:
معماری طاق
مناره
راه پله مناره
نورگیری مناره
حصار شهر
پرسپکتیو مسجد
تاریخچه
مسجد جامع فهرج به عنوان کهنترین مسجد باقی مانده در ایران زمین در زمان سعید بن عثمان در سال 45 ه.ق بنا گردید.
نقشه این مسجد و قرارگرفتن محراب آن در محور عرضی و تزیینات بکار رفته در آن،حاکی از آن است که این بنا در صدر اسلام بنا گردیده است.
این بنا کاملا به سبک وسیاق معماری عصر ساسانی بنا گردیده ونقشه اصلی آن بسیارساده می باشد و در واقع تقلیدی از طرح و شکل مسجد النبی است.
سامان دهی مسجد جامع فهرج:
مسجد جامع فهرج اولین بار توسط زنده یاد استاد محمدکریم پیرنیا در سال ١٣۴٩ به جامعه علمی ایران معرفی شد .
توصیف بنا
مسجد جامع فهرج در روستایی به همین نام در جنوب شرقی و 22کیلومتری شهریزد قرار دارد. این بنا در بخش قدیمی روستا و در سمت جنوب شرقی فضای مربع شکل کوچکی که به "حسینیه" معروف می باشد، قرار گرفته است.
طرح کلی مسجد از یک شبستان و رواقی به دور یک حیاط مرکزی تشکیل شده است عمق این شبستان دو دهانه وعمق رواق آن یک دهانه میباشد.
محراب که بر سمت قبله تا کید می کند از جمله ویژگی های معماری مساجد ایرانی در این دوران است.
یکی از اصیل ترین ساختمان های شیوۀ خراسانی، مسجد جامع فهرج است.
بررسی ازدیدگاه معماری
شبستان مسجد واجد ستون های مستطیل شکلی است که در هرگوشه آنها، ستونک های توکار گرد تزئینی دیده می شود.
محراب اصلی شبستان، نخست، فرورفتگی راست گوشه ای بوده است که بعد هامحراب کاهگلی در درون آن کنده اند.
محراب گچی مسجد درانتهای دهانه میانی شبستان، بر روی دیوار قبله قرار دارد و عرضش2/32متر و ارتفاعش 243/متر میباشد.
پوشش صفه ها، شکل بسیار ساده و ابتدایی نیم گنبد است......
پیش نمایش فایل
فرمت فایل: ppt
تعداد صفحات فایل: 54
حجم فایل: 664 کیلوبایت
فهرست
موقعیت جغرافیای استان آذربایجان شرقی
سایت پلان مسجد کبود
پرسپکتیو مسجد کبود
موقیعت شهری مسجد کبود
سایت پلان و قسمتی از پلان پارک خاقانی تبریز
پلان مسجد کبود
مقطع عرضی و مقطع طولی
پرسپکتیو خارجی
مسجد کبود تبریز
سردرب ورودی مسجد
کاشی کاری مسجد کبود
فهرست و محل عکسها در مسجد کبود
مسجد کبود تبریز
این بنا در مرکز شهر تبریز واقع است ویکی از شاهکارهای معماری دوره اسلامی به سبک آذری بشمار می رود.
این مسجد در زبان محلی ، گوی مچید(مسجد کبود) ودر منابع گاه مسجد جهان شاه نامیده می شود؛ اما در گذشته به مسجد و عمارت مظفریه معروف بوده است .
بانی بنا، میرزا جهان شاه بن قرایوسف ترکمن-و به روایات دیگر همسر وی: جهان بیگم خاتون یا دخترش صالحه خاتون-سومین پادشاه از سلاطین طایفه قراقویونلواست که در سال 839ه-ق در آذربایجان و نواحی شمال غرب ایران حکومت می کرده است و بر طبق بقایای کتیبه موجود، این بنا را در سال 870ه- ق به پایان رسانده است،که طراح بنا« میر نعمت الله بن البواب»:نبیره میر عبدالوهاب تبریزی بوده است.
از قرار گفته بعضی از محققان،عمارت مظفریه منحصر به مسجد نبوده: بلکه عمارات و ساختمانها و تفرعات زیادی- از خانقاه و ملحقات و زوایا و صحن ها و رواق و حوضخانه-داشته است که همگی از بین رفته اند.
بقایای این مسجد در طی قرون گذشته در اثر زلزله و بی توجهی، متحمل صدمات جبران ناپذیری شده است؛ به طوری که تا دوره اخیر، گنبد و مناره های آن ریخته و بصورت ویران و مخروبه ای در آمده بوده است . بقایای مسجد کبود- که بجز چند طاق شکسته و سر در خارجی نبوده- در دوره اخیر، به همت مسئولین مربوطه باسازی و تعمیر اساسی گردیده است.
سیاحان و نویسندگان متعددی در قرون گذشته از این بنا دیدن کرده و شرح های از آن ارائه داده اند. کاتب چلبی، مورخ عثمانی که در تاریخ 1045به تبریز آمده ،در تاریخ جهان نما می نویسد: درگاه مسجد جهان شاه، بلندتر از طاق کسری است.
کاشی کاری مسجد کبود
از دورآبی رنگ بنظر می آید و در سایر رنگها و نقشها از سفید و طلایی و فیروزه ای در متن سراسری مستحیل می گردد از نزدیک تقسیم بندی منطقی سطح بدنه به اشکال مختلف و سطوح متفاوت و ستونهای گرد و مقرنس و تخصیص هر قسمت به نقوشی کاملاً متمایز از هم از حیث طرح و نقش و رنگ آمیزی آن، بدقت بیشتر از فاصله کمتر از یک متر احتیاج دارد و در چنین حالتی مفاهیم عادی زمان و مکان و نقش و نگار از بین رفته و بیننده بی اختیار کلماتی را که نشانه حیرت و تعجب باشد بر زبان می راند و دست مریزاد بر معرق گران آن می گوید.
پیش نمایش فایل
فرمت فایل: ppt
تعداد صفحات فایل: 36
حجم فایل: 972 کیلوبایت
پاورپوینت مجموعه پاسارگاد
مجموعه میراث جهانی پاسارگاد مجموعهای از سازههای باستانی برجایمانده از دوران هخامنشی است که در شهرستان پاسارگاد در استان فارس جای گرفتهاست.
دشت پاسارگاد در قسمت شمالی استان فارس و میان رشته کوه های زاگرس در فاصله130 کیلومتری شمال شیراز واقع شده است .
شهر باستانی پاسارگاد نخستین پایتخت شاهنشاهی هخامنشی، در دشت رودخانه پُلوار قرار دارد. شهر توسط کوروش بزرگ(کوروش دوم) در سدهٔ ششم قبل از میلاد ساخته شد. محوطهٔ اصلی (۱۶۰ هکتار، حدوداً ۲٫۷×۰٫۸ کیلومتر) توسط یک منطقهٔ طبیعی بزرگ احاطه و محافظت شدهاست (حدوداً ۷۱۲۷ هکتار).
بر اساس مدارک و شواهد موجود نام پاسارگاد برای نخستین بار در دوره هخامنشی مطرح می شود که از لحاظ مکانی به دشتی اطلاق می شود که کوروش بزرگ به عنوان مرکز فرماندهی خود برگزید و در آن اقدام به ساخت بناها و کاخهایی نمود. این مجموعه دربرگیرنده ساختمانهایی چون آرامگاه کوروش بزرگ، مسجد پاسارگاد، باغ پادشاهی پاسارگاد، کاخ دروازه، پل، کاخ بارعام، کاخ اختصاصی، دو کوشک، آبنماهای باغ شاهی، آرامگاه کمبوجیه، ساختارهای دفاعی تل تخت، کاروانسرای مظفری، محوطهٔ مقدس و تنگه بلاغی است.
برجسته ترین بخش مجموعهٔ پاسارگاد، بنای آرامگاه کورش بزرگ است که پیشتر مشهور به «مشهد مادر سلیمان» بود. در سال ۱۸۲۰ پس از پژوهشهای باستانشناسی، هویت اصلی بنا به عنوان آرامگاه کوروش بزرگ مشخص شدهاست و چون گوهری در میان دشت خودنمایی میکند. این آرامگاه نزدیک ۵۳۰ تا ۵۴۰ پیش از میلاد از سنگ آهکی به رنگ سفید ساخته شدهاست. بنای آرامگاه میان باغ ها ی سلطنتی قرار داشته و از سنگهای بزرگ، که درازای پارهای از آنها به هفت متر میرسد، ساخته شدهاست.
بنای آرامگاه دو بخش شناخته شده دارد:
سکویی ۶ پلهای که قاعده آن مربع مستطیلی به وسعت ۱۶۵ متر مربع است.
یک چهاردیواری کوچک به وسعت ۵/۷ متر مربع که سقف شیب بامی دارد و ضخامت دیوارهایش به ۵/۱ متر میرسد.
پایه بنا (۱۳٫۳۵×۱۲٫۳۰ متر) از شش لایه پلکانی ساخته شدهاست، که از آنها نخستین به بلندی ۱۷۰ سانتیمتر، دومی و سومی ۱۰۴ سانتیمتر، و سه عدد واپسین ۵۷٫۵ سانتیمتر هستند. بلندای کلی بنا در حدود ۱۱ متر است. در ورودی آرامگاه در سمت شمال غربی قرار داشته و ۷۵ سانتیمتر پهنای آن است. این درگاه کوتاه نیز دارای دو در سنگی بوده که از بین رفتهاست.
پیش نمایش فایل