معماری پایدار
کاربرد
مفاهیم پایداری و اهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی وآلودگی محیط زیست
در معماری،مبحثی به نام «معماری پایدار»را به وجود آورده است.در این نوع
معماری،ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق می دهد،بلکه ارتباط
متقابلی با آن برقرار میکند.بطوریکه بر اساس گفته ی ریچارد راجرز، «ساختمان ها
مانند پرندگان هستند که در زمستان پرهای خود را پوش داده وخود را باشرایط جدید
محیط وفق میدهندو بر اساس آن سوخت و سازشان را تنظیم میکنند»
مهمترین
سرفصلهای معماری پایدار راعناوین "معماری اکو - تک"، "معماری
وانرژی" و "معماری سبز" تشکیل میدهد.طراحی پایدار و اصول اولیه آن
طراحی پایدار همکاری متفکرانه معماری با
مهندسی مکانیک، برق و سازه است. علاوه بر فاکتورهای متداول طراحی مانند زیبایی،
تناسب و بافت و سایه و نور و امکاناتی که باید مد نظر قرار گیرند، گروه طراحی باید
به عوامل طولانی مدت محیطی، اقتصادی و انسانی توجه نموده و اصول اولیه آنرا که به
قرار زیر است، مد نظر قرار دهد:
• درک محیط:
طراحی پایدار با درک از محیط آغاز میشود. اگر ما به امکانات محیطی که در آن هستیم
آگاه باشیم میتوانیم از صدمه زدن به آنها جلوگیری کنیم. درک محیط باعث مشخص شدن
مراحل طراحی از جمله جهت قرارگیری نسبت به خورشید و چگونگی قرارگیری ساختمان در
سایت و حفظ محیط پیرامون و دسترسی سیستم نقلیه و پیاده میگردد.