پزشکی 25. پروتئومیکس : روش ها و برنامه های کاربردی برای مطالعه بیماری های انسانی

پروتئومیکس : روش ها و برنامه های کاربردی برای مطالعه بیماری های انسانیادواردو بازولین باربوسا, الکساندرا ویداتو ,جیووانا موسی پولاچینی, تیاگو هنریکو, الکساندرا برنادت ترودو دی مارکیو, الیزا هلنا تاجارا.
خلاصهرویکرد پروتئوم امکان مطالعه در سطح  وسیعی از القای پروتئین در بافت های مختلف و مایعات بدن را در شرایط مجزا و یا در چندین زمان فراهم کرده است.پیشرفت های اخیر متدها در این زمینه, فرصت های جدیدی را برای بدست آوردن اطلاعات مربوط به فرآیندهای طبیعی و غیر طبیعی که در بدن انسان اتفاق می افتند را ایجاد کرده است. در گزارش حاضر,تکنیکهای اصلی پروتئومیکسو کاربردهای آنها برای مطالعه بیماری های انسان بررسی می شوند. کلمات کلیدی: پروتئومیکس, نئوپلاسم, ژل پلی آکریل آمید الکتروفورز, طیف سنج جرمی, بیماری ها.

پزشکی 8. DNA و ژنوم

DNA و ژنوم
چکیدهاندازه ژنوم ها ، اگر با ژنوم های دیگر ترکیب گردد ، یا از طریق یک ویروس به جمع آوری DNA و یا مکانیسم های دیگر انتقالی  بپردازند ، ممکن است به سرعت تغییر کند. دسترسی به DNA  جدید به معنی دسترسی به ژن جدید می باشد اما ژنوم ها دارای محدودیت اندازه می باشند. چرا ؟ چرخه های رونوشت ژن ها برای ژنوم های بزرگتر هزینه ای را در بر دارد و بنابراین ژنوم ها می بایست تعادلی را برای کپی کردن DNA مازاد به منظور داشتن ژن هایی که دارای مزایای گزینشی تحت شرایط خاص می باشند ایجاد کنند. برعکس از دست دادن DNA و ژن ها می تواند مفید باشد البته اگر سلول های مربوطه با گزینه های جدید تر تکمیل گردند. اگر ژن ها دیگر مفید نباشند ، DNA ها ار بین رفته و ژنوم های کارآمدتر مزایای گزینشی بهتری را خواهند داشت. از آنچه که ما تا به حال بیان کرده ایم  اندازه ژنوم ها برای گروهی از گونه ها در یک اندازه نسبتا محدودی قرار می گیرند. برای نمونه بخش های K وo بدن فرد دارای DNA جدیدی می باشند اما باکتری های مربوط به روده در محدوده 4 و 5 MB دارای ژنوم هایی می باشند. زمانی که آن ها DNA جدیدی را بدست آوردند  سلول ها به بخش ژنوم خود با اندازه بهینه شده و  ژن ها شمارش شده بر می گردند.

پزشکی 27. مطالعۀ کنترل شدۀ دابل بلایند یک کرم بی رنگ کنندۀ غیرهیدروکینن در درمان ملاسما

مطالعۀ کنترل شدۀ دابل بلایند یک کرم بی رنگ کنندۀ غیرهیدروکینن در درمان ملاسما
ژان لوک لوی1 ،فردریک پونس2،لیز آگوپیان و رگیس بسون31مرکز درماتولوژی لیزری،مارسی، فرانسه2بیوفیدرم SA،مونتپی، فرانسه

Backgroundملاسما نوعی ملانوز شدید اکتسابی است که غالبا بر روی صورت زنان اثر می گذارد و درمان آن با عوامل کاهندۀ پیگمنت غالبا به سختی انجام میشود.
هدف مطالعه: ارزیابی اثربخشی کرم بدون هیدروکینن (Amelan M) در برابر کرم دیگری به نام (Mela-D) به عنوان درمان ملاسماروش ها:22زن فرانسوی که دارای ملاسمای ترکیبی یا ملاسمای اپیدرمی دوطرفه بودند در یک آزمایش پرسپکتیو بر روی یک طرف صورت که به مدت 4 ماه در طی هفته های تابستان به طول انجامید ، شرکت کردند. 12تا از بیماران صبح ها روزی یک بار از Amelan M به همراه کرم ضد آفتاب SPF 60  در یک طرف صورت خود و Mela-D در طرف دیگر استفاده کردند. پیگمنتاسیون به صورت آبجکتیو با استفاده از یک مگزامتر و در Melasma Area and Severity Index  (MASI)به صورت سابجکتیو اندازه گیری شد.نتایج:کاهش متوسط پیگمنتاسیون در MASI  با کاربرد هر دو کرم و کاربرد صرف Amelan M با مگزامتر از نظر آماری قابل توجه بود. عوارض جانبی نیز تا حدودی مشاهده شد.نتیجه گیری: Amelan M در مقایسه با کرم Mela D تأثیر خیلی بیشتری بر روی ملاسما داشت. حتی با وجود مشاهدۀ برخی عوارض جانبی، بیماران، آن قسمت از صورت را که با Amelan M درمان شده بود ترجیح می دادند.
کلید واژه ها: Amelan M، کرم بی رنگ کننده، Mela D،ملاسما، اندازه گیری آبجکتیو

پزشکی 38. ریزتکثیر و گلدهی آزمایشگاهی در Pentanema indicum Ling

ریزتکثیر و گلدهی آزمایشگاهی در    Pentanema indicum Ling
چکیدهما در این مطالعه ریزتکثیر(micropropagation) و اهمیت طبی گیاه Pentanema indicum را بررسی کردیم.ماکسیمم تکثیر کالوز در محیط کشت MS بامکمل mg l_1 BAP و 1.0 mg l_1 IBA بدست آمد. بهترین احیاءی شاخه (19_1.0) در مدت 5 هفته بعد از کشت کالوز در محیط MS اصلاح شده با 4.0 mg l_1 BAP و 1.0 mg l_1 IAA حاصل شد.آغاز شاخۀ چندتایی مستقیم نیز از نوک شاخه و جداکشت های گره ایی در حضور BAP و IAA نیز بدست آمد.افزودن آدنین سولفات (1.0 mg l_1) باعث افزایش تکثیر شاخه شد. شاخه های احیاء شده در محیط MS حاوی 2.0 mg l_1 IBA بهترین ریشه زنی را داشتند.شاخه های متعدد احیاء شده از کالوز،نوک شاخه و جداکشت های گره ایی(90%) در محیط کشت MS سفت شده با 2.0 mg l_1 IBA در آزمایشگاه گل دادند.گیاهچه ها سازگاری خوب با شرایط خاک حاصل کردند و میزان ماندگاری 96% بود.کلیدواژه ها: Asteraceae،کشت کالوز،احیاءی مستقیم،گلدهی آزمایشگاهی

پزشکی 34. راهبردهای جلوگیری از اسکار؛آنچه می توان از پوست جنین آموخت

راهبردهای جلوگیری از اسکار؛آنچه می توان از پوست جنین آموخت
محمدرضا نمازی,دکترای داروسازی, محمد کاظم فلاح زاده,دکترای داروسازی,رابرت آ شوارتز داروساز و MPHمرکز تحقیقات تکنولوژی سلول های بنیادی و تراریخت ایران, دانشگاه علوم پزشکی شیراز,ایران, گروه درماتولوژی,دانشکده ی داروسازی شیراز,ایران, گروه درماتولوژی وپاتولوژی,دانشکده ی داروسازی نیوجرسی,نوارک,نیوجرسی, ایالات متحدۀ آمریکا
چکیده:بهبود زخم های جنینی و بدون تشکیل اسکار در همان اوایل دوران بارداری رخ میدهد. مطالعۀ مکانیسم های ترمیم آسکارلس(بدون اسکار) می تواند منجر به شیوه های نوین جلوگیری از آسکار شود. کلاژن در زخم های جنینی در همان ابتدا نهشت میکند و به صورت مشبک، نازک و ظریف است و دارای اتصالات عرضی کمتر میباشد.چند تفاوت مهم بین پاسخ بهبود زخم جنینی و پاسخ بعد از بارداری مشخص شده است که عبارت است از وجود التهاب کمتر،غلظت زیاد اسید هیالورونیک و نسبت زیاد کلاژن نوع 3 به نوع 1.علاوه بر این، در مقایسه با زخم های تیپیک، نسبت مولکول های نشانه دهی دستخوش تغییر شده است مثلا نسبت زیاد عامل رشد تغییر دهنده (TGF)- b3 به TGF-b1 و -b2 ، و متالوپروتئین های ماتریکس به بازدارنده های بافتی متالوپروتئین ها.علاوه بر این فیبروبلاست های جنینی در مقایسه با همتاهای بالغ خود، تولید کلاژن توسط   TGF-b1 را نشان نمیدهند.