اشعار لنگستون هیوز

مجموعه اشعار لنگستون هیوز با ترجمه احمد شاملو

لنگستن هیوز نامی ترین شاعر سیاهپوست آمریکایی ست با اعتباری جهانی. به سال ١٩٠٢ در چاپ لین

(ایالت میسوری) به دنیا آمد و به سال ١٩۶٧ در هارلم (محله ی سیاهپوستان نیویورک) به خاطره

پیوست.

در شرح حال خود نوشته است:

<تا دوازده ساله گی نزد مادربزرگم بودم زیرا مادر و پدرم یکدیگر را ترک گفته بودند. پس از مرگ

مادربزرگ با مادرم به ایلی نویز رفتم و در دبیرستانی به تحصیل پرداختم . در ١٩٢١ یک سا لی به

دانشگاه کلمبیا رفتم و از آن پس در نیویورک و حوالی آن بر ای گذران زندگی به کارهای

مختلف پرداختم و سرانجام در سفرهای دراز خود از اقیانوس اطلس به آفریقا و هلند جاشوی کشتی ها

شدم. چندی در یکی از باشگاه های شبانه ی پاریس آشپز ی کردم و پس از بازگشت به آمر یکا در

واردمن پارک هتل پیشخدمت شدم. در همین هتل بود که ویچل لینشری، شاعر بزرگ آمریکا یی، با

خواندن سه شعر من - که کنار بشقاب غذ ایش گذاشته بودم - چنان به هیجان آمد که مرا در سالن

«. نمایش کوچک هتل به تماشاگران معرفی کرد

نوزده ساله بود که نخستین شعرش در مجله ی بحران به چاپ رسید.

شعری کوتاه به نام سیاه از رودخانه ها سخن می گوید و متأثر از شیوه ی کارل - شاعر بزرگ سفیدپوست

سندبرگ با لحنی سخت عاطفی به بیان احساس گذشته ی Carl Sandburg هموطنش - که در آن

دیرینه سال سیاهان پرداخته است.

زمینه ی اصلی آثار هیوز دانسته گی نژاد ی است و اشعار و نوشته هایش بیش تر از هار لم، مناطق جنوب،

تبعیضات نژاد ی، احساس غربت و در همان حال از غرور و نخوت سیاهان سخن م ی گوید; اما اصیل ترین

کوشش وی از میان بردن تعمیم های نادرست و برداشت های قالبی مربوط به سیاهان بود که نخست از

سفیدپوستان نشأت می گرفت و آنگاه بر زبان سیاه پوستان جاری می شد.

یکی از مهم ترین شگردهای شعری هیوز به کار گرفتن وزن و آهنگ موسیقی <آمریکایی - افریقایی>

است. در بس یاری از اشعارش آهنگ جاز ملایم، جاز تند، جاز ناب و <بوگی ووگی> احساس می شود. در

بعض آن ها نیز چند شگرد را درهم آم یخته آوازها ی خ یابانی و جاز و پاره یی از مکا لمات روزمره ی مردم

را یکجا به کار گرفته است.

از نه ساله گی - که نخستین بار جاز ملا یم را شنید - به ایجاد پیوند میان شعر و موسیقی علاقه مند شد .

نخستین دفتر شعرش - جاز ملا یم خسته که به سال ١٩٢۵ نشر یافت - سرشار از این کوشش است .