بیماریهای گوش و حلق و بینی

 مطالعه کنیم گوش و حلق و بینی
 التهاب لوزه ها و لوزه سوملوزه ها متشکل از بافت های لنفاوی هستند و در دو طرف حلق دهانی قرار گرفته اند و غالباً به عفونت حاد مبتلا می شوند. التهاب مزمن لوزه ها شایع نیست و ممکن است با سایر اختلالات نظیر آلرژی (حساسیت)، آسم و سینوزیت اشتباه شود. لوزه سوم (آدنوئید) از یک توده بسیار بزرگ از بافت لنفاوی تشکیل شده است که در قسمت مرکزی و در راه خلفی حلق بینی قرار دارد. عفونت لوزه سوم (آدنوئیت) اغلب به دنبال عفونت لوزه ها رخ می دهد و بیشترین عامل ایجاد کننده عفونت لوزه ها و لوزه سوم استرپتوکوک های گروه A می باشند. علائم بالینی این بیماری به شرح ذیل می باشد:• گلودرد• تب• سوزش گلو و اشکال در بلع• تنفس دهانی• گوش درد• ترشح از گوش ها• سرماخوردگی مکرر• برونشیت• تنفس بدبو• اختلال صوت و تنفس صداداردرمان این بیماری شامل درمان طبی (آنتی بیوتیک درمانی) و درمان جراحی (تانسیلکتومی و آدنوئیدکتومی) می باشد. هنگامیکه درمان های طبی جوابگو نباشد، لوزه ها بسیار بزرگ و انسداد راه هوایی ایجاد شده باشد، قطع تنفس حین خواب ایجاد شود، عفونت گوش میانی به طور مکرر اتفاق بیفتد یا کاهش شنوایی مشاهده گردد، آسم یا تب روماتیسمی بروز نماید، انسداد مزمن بینی، آبریزش مزمن،‌ انسداد شیپور استاش همراه با عفونت گوش و غیرطبیعی شدن نحوه صحبت کردن مشاهده گردد انجام عمل جراحی تانسیلکتومی و آدنوئیدکتومی توصیه می شود. گلودردگلو درد اغلب به دلیل عفونت مستقیم حلق به‌وسیله ویروس‌ها یا باکتری‌ها ایجاد می‌شود اما دلایل دیگری مثل رفلاکس معده، ترشحات مزمن پشت حلق، سرفه‌های مزمن، حساسیت و کشیدن سیگار نیز می‌توانند باعث گلودرد شوند.- گلو درد ویروسی: گلودرد ویروسی شایع‌ترین علت گلودرد است که علائم آن شامل علائم سرماخوردگی، خستگی یا کوفتگی عضلانی، گرفتگی صدا و تب خفیف است. در بچه‌ها ممکن است علائم دیگری مثل تهوع، استفراغ، دردهای شکمی‌ و اسهال نیز دیده شود. راه درمان گلودردهای ویروسی مثل سایر بیماری‌های ویروسی، استراحت کردن و استفاده از مسکن‌ها و تب بر‌هاست. آنتی‌بیوتیک‌ها بر گلو دردهای ویروسی تاثیری ندارند.- گلودرد‌های باکتریایی: مبتلایان به گلودرد باکتریایی معمولا علائم بیماری ویروسی مثل آبریزش بینی و سرفه ندارند. شایع‌ترین باکتری که باعث گلودرد می‌شود استرپتوکوک است. علائم آن شامل قرمزی و تورم حلق و وجود ترشحات چرکی روی لوزه‌ها است. اگر گلودرد باکتریایی درمان نشود معمولا در عرض ۷ تا ۱۰ روز بهبود می‌یابد. درمان با آنتی بیوتیک باعث می‌شود که این مدت به ۲۴ ساعت کاهش یابد.     پیر گوشی با افزایش سن، سلول‌های عصبی گوش داخلی نیز مثل سایر اجزای بدن دچار ضعف و کم‌کاری می‌شوند. این سلول‌ها وظیفه تبدیل صوت به جریانی الکتریکی و انتقال آن به مغز را به‌عهده دارند. بدیهی است که با ضعیف شدن این سلول‌ها از میزان شنوایی فرد کاسته خواهد شد. سن بروز کاهش شنوایی و سرعت پیشرفت آن به فاکتورهای متعددی بستگی دارد که مهم‌ترین آن‌ها استعداد ژنتیکی است. تغذیه و متابولیسم، وضعیت جوی و میزان آلودگی صوتی محیط زندگی فرد نیز از عوامل تاثیرگذار بر پیر گوشی هستند. تشخیص پیر گوشی بر مبنای معاینه بالینی و با تایید سنجش شنوائی (نوار گوش) است. متاسفانه پیرگوشی درمان قطعی ندارد و تنها روشی که در بسیاری از موارد خیلی کمک کننده خواهد بود، استفاده از سمعک است.    علل خونریزی بینی و راه‌های درمان خونریزی از بینی مشکل نسبتا شایعی است که در اکثر موارد بدون مراجعه به پزشک برطرف می‌شود. هر چند که در مواردی نیز ممکن است دردسرساز شود. خونریزی از بینی در نوزادان نادر است ولی در کودکان و نوجوانان زیاد دیده می‌شود.علل خونریزی از بینی عبارتند از: • گرمای هوا• خشکی هوا• دستکاری بینی• وارد شدن ضربه به بینی• التهاب و عفونت بینی و سینوس‌ها• انحراف تیغه بینی• اختلالات انعقادی مثل بیماری هموفیلیدر 10 درصد موارد هیچ علت خاصی برای خونریزی از بینی وجود ندارد. دو طرف تیغه بینی توسط مخاطی پوشیده می‌شود که در عمق این مخاط مویرگ های فراوانی وجود دارند. در بعضی افراد، این مویرگ‌ها سطحی‌تر هستند و در اثر دستکاری یا ضربه یا گرمای هوا در تابستان یا خشکی هوا پاره و منجر به خونریزی می‌شوند و با نگهداشتن بینی معمولا خونریزی متوقف می‌شود. بنابراین مرطوب نگهداشتن بینی، چرب نگهداشتن آن و استفاده از پماد ویتامینه دفعات خونریزی را کم می‌کند. چنانچه با تمهیدات فوق خونریزی ادامه داشته باشد تامپون کردن بینی و یا کو‌تر کردن رگ خونریزی دهنده ضروری خواهد بود. لازم به توضیح است چنانچه فرد مسنی مبتلا به افزایش فشار خون هم باشد این امر باعث می‌شود که عروق به راحتی پاره شده و خونریزی شدیدی روی دهد که معمولا از پشت بینی وارد حلق می‌شود و با فشردن بینی مشکل بر طرف نمی‌شود و باید در مرکزی که مجهز به آی. سی. یو است برای بیمار تامپون خلفی گذاشته شود.