امروزه پیشرفت و توسعه در تمامی جنبهها جزو برنامههای اصلی تمامی کشورها در اقصی نقاط جهان است. پیشرفت یک کشور بهعنوان یک دغدغه عمومی، در قالب توسعه درزمینهٔ های مختلف تعریف شده است. رشد سریع در فناوریهای ارتباطی بهخصوص رسانهها، منجر به تعیین نقشهای جدیدی برای آنها شده است. تنوع رسانهها به شکلهای مطبوعات، رادیو و تلویزیون و اینترنت، دنیای جدید و گستردهای را در برابر جوامع مختلف قرار داده است. هرکدام از این رسانهها وظیفه خاص خود را دارند که این امر به دلیل طبیعت و ظرفیت آنهاست. توسعه ابزارهای ارتباطجمعی موجب توسعه در صنایع، اقتصاد و فرهنگ کشورها در پنجاه سال گذشته شده است.
کلمات توریست و توریسم اولین بار به صورت رسمی در سال 1937 توسط اتحادیه ملل استفاده شد، ولی صنعت توریسم بسیار قدیمی تر از آن است.
اگرچه تعاریف زیادی در خصوص گردشگری وجود دارد و دسته بندی فراوانی صورت گرفته است اما بطور خلاصه میتوان انواع گردشگری را در حال حاضر در دنیا در اشکال ذیل خلاصه کرد:
توریسم گردشگری – توریسم زیارتی - توریسم درمانی – توریسم ورزشی – توریسم فرهنگی – توریسم علمی – توریسم پژوهشی -توریسم طبیعت گردی – توریسم تجاری – توریسم تفریحی – توریسم تاریخی و ...
بر اساس مطالعات WTO پیش بینی می شود که تعداد جهانگردان جهان تا سال 2010 به یک میلیارد نفر برسد که درآمدی بالغ بر 1550میلیارد دلار عاید کشورهای جهان می کند. از سوی دیگر میزان اشتغال زایی در بخش جهانگردی 11/2 برابر سریع تر از سایر بخش ها عنوان شده است، چرا که این صنعت بیش از 100میلیون شغل در سراسر جهان ایجاد می کند.
حدود یک میلیون اثر تاریخی در ایران وجود دارد که از این رقم 32هزار اثر به ثبت رسیده است.
یک معضل مهم در بحث گردشگری در ایران موازنه منفی است، چرا که در ازای هر یک میلیارد دلار درآمد جهانگردی که عاید کشور می شود، 4 میلیارد و 200 میلیون دلار توسط ایرانیان جهانگرد در خارج از کشور هزینه می شود