موفقیت، به مفهوم برخورداری از بسیاری مواهب، هدف زندگی است. هرجوانی خواهان کامیابی است و دوست دارد روزگار بهترین اندوختههایش رادر اختیار وی قرار دهد. این مهم در پرتو «تصمیمگیری» قابل تحقق مینماید.تصمیمگیری ویژگیای است که با توانایی تصور مقصد، راههای رسیدن به آن،انتخاب راه بهتر و عزم و اراده برای پیمودن راه رابطه دارد.
باید دید گزینش راه بهتر چگونه صورت میگیرد؟
عامل ترجیح یک راه چیست؟
بینشها، دانستهها، رهنمودها، عادتها، انسها، عاطفهها، هدفداری و بیهدفی، هرکدام میتوانند عامل تصمیمگیری باشند.
بی شک در این نقطه که پایگاه احراز شخصیت جوان است، بهرهگیری ازدیدگاهها و راهبریهای امیرمؤمنان علی(ع) نقشی تعیین کننده دارد و جوانرا در عرصه تصمیمگیری یاری میدهد.
ای علی که جمله عقل و دیدهایشمّهای واگو از آنچه دیدهای
باز باش ای باب بر جویای بابتا رسد از تو قشور اندر لباب
در این دفتر، پس از درنگ در «نعمت جوانی»، تصمیمگیریهای بزرگاین مقطع مهم سنّی را در پنج پرتو «جرعه جوانی»، «دفتر دانش»، «بهاروصل»، «فصل اشتغال» و «نشاط اجتماعی»، از چشم انداز امام، بررسی و نظارهمیکنیم.
به امید رهروی و بهروزی؛ ان شاءالله.
میلاد امام حسن مجتبی(ع)
نیمه رمضان 1421
محمّدباقر پورامینی