داکز دی ال
دانلود مقالات و جزوات آموزشی - دانشگاهیداکز دی ال
دانلود مقالات و جزوات آموزشی - دانشگاهیمدیریت 100. مدیریت راهبردی منابع انسانی و کاهش تمرکز کارکنان
مدیریت راهبردی منابع انسانی و کاهش تمرکز کارکنان
چکیدههدف این مقاله، تحلیلی انتقادی از جابجایی تمرکز بر کارکنان به تمرکز بر راهبرد در نقش مدیریت منابع انسانی (HRM) است. بحث ما اینست که برخلاف فرض یکپارچگی، اهداف سازمانی و اهداف کارکنان در تعارض زیادی با هم باقی مانده اند. برای توضیح تفاوت بین گسترش زبانی منابع انسانی در زمینه وحدت اهداف سازمان و کارکنان و اقدام عملی مدیریت منابع انسانی در برتری دادن منافع راهبردی به منافع کارکنان، یکپارچگی را در سه سطح هنجاری، مفهومی و تجربی به تصویر می کشیم. برای اینکه نشان دهیم چگونه متخصصان مدیریت منابع انسانی به رقابت درباره تمرکز بر مشتری و راهبرد اولویت می دهند، پاسخ های داده شده به یک نظرسنجی داخلی از اعضای هیئت تخصصی انجمن منابع انسانی استرالیا (AHRI) را تحلیل می کنیم تا پشتیبانی برای این ادعا پیدا کنیم که متخصصان منابع انسانی به سمت مرز تفکر راهبردی پیش رفتند. برای انجام اینکار متخصصان مدیریت منابع انیانی به حاشیه سازی مسئولیت های مدیریت منابع انسانی متمرکز بر کارکنان و فعالیت های اخلاقی پرداخته اند. ما به بحث در مورد کاربردهای این کاهش در تمرکز کارکنان در ارتباط با مدیریت منابع انسانی پرداخته و و حوزه های توسعه پژوهشی دیگری را پیشنهاد می کنیم.
کلیدواژه: مختصص مدیریت منابع انسانی، یکپارچگی، نقش مدیریت منابع انسانی، مسئولیت، اخلاق
زناشویی و اخلاق
درتشریح خصایص هر اجتماعی، خواه قدیم یا جدید، توجه به دو عنصر مهمی که وابستگی نسبتاً
نزدیک بهم دارند حائز اهمیت فراوان است، یکی سیستم اقتصادی است و دیگری سیستم
خانواده. امروزه دو مکتب فکری مهم و معتبر هست، یکی مکتب مارکس و دیگری مکتب فروید،
که اولی همه چیز را ناشی از اقتصاد و دومی همه چیز را منبعث از خانواده و امور جنسی می
داند. من به شخصه هوا خواه هیچ یک از این دو مکاتب نیستم، زیرا وابستگی متقابل وضع
اقتصادی و مسألۀ جنسی به نظرمن و از نظر روابط علّی، مبین برتری یکی بر دیگری نیست،
بعنوان مثال، شک نیست انقلاب صنعتی تأثیر عمیقی بر اخلاق جنسی داشته و خواهد داشت،
5ها از نظر روانی بعنوان یکی از علل انقلاب صنعتی لازم « پورتین » ولی از طرف دیگر تقوای جنسی
بود. من خود به شخصه مایل نیستم برتری یا افضلیتی برای عامل اقتصادی و یا جنسی قائل
شوم، در حقیقت امر این دو را نمی توان از هم تفکیک کرد. توجه اقتصاد بطور عمده معطوف به
تهیه و تدارک خوراک است، اما افراد بشر نیز خوراک را فقط برای اشخاصی که آنرا تهیه می
کنند نمی خواهند، آنرا برای خانواده می خواهند، و هنگامی که سیستم خانواده تغییر کند انگیزة
اقتصادی نیز تغییر می کند. لازم به توضیح نیست که اگر همانگونه که در جمهوریت افلاطون
آمده است دولت کودکان را از والدین خویش بگیرد و آنها را خود ببار آورد نه تنها سیستم بیمۀ
عمر بلکه بیشتر اشکال پس انداز شخصی از بین می رود، یعنی چنانچه حکومت نقش پدر را بر
عهده گیرد بالفعل تبدیل به سرمایه دار منحصر بفرد خواهد گردید.
