عنوان ادبیات پایداری معمولاً به آثاری اطلاق می شود که تحت تأثیر شرایطی چون اختناق و
استبداد داخلی، نبود آزادیهای فردی و اجتماعی، قانون گریزی و قانون ستیزی با پایگاههای قدرت،
غصب قدرت و سرزمین و سرمایه های ملی و فردی و... شکل می گیرند .بنابراین جان مایۀ این آثار با
بیداد داخلی یا تجاوز بیرونی در همۀ حوزه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و ایستادگی
در برابر جریانهای ضد آزادی است.
صرف نظر از ویژگیهای کلی این نوع ادبیات، آن چه وجه ممیزة آن از سایر مقوله های ادبی است، در
پیام و مضمون آن نهفته است.....