علی صفائی حائریمعروف به عین صاد نویسنده، مجتهد، عارف و اندیشمند شیعه
بود.علی صفایی حائری، فرزند شیخ عباس صفایی حائری و نوهی شیخ محمد علی
صفایی حائری در شهر قم، در سال ۱۳۳۰ دیده به جهان گشود. وی پس از سپری
نمودن دوران کودکی و با گذراندن دورهی دبستان و اتمام کلاس ششم نظام قدیم
آن دوره، در سنّ سیزده سالگی شروع به تحصیل علوم دینی و حوزوی نمود.دروس
سطح حوزه را در کمتر از ۴ سال به پایان رساند.او «رسائل» را نزد سیدمهدی
روحانی و شیخ جعفر سبحانی تحصیل نمود و برای فرا گرفتن «مکاسب» که از کتب
فقهی پایان دوره سطح است از آقایان بناروانی و فاضل قفقازی بهره جست و در
نهایت با خواندن کتاب «کفایهالاصول» نزد آقایان فاضل، ستوده و میرزا حسین
نوری دوره سطح را به اتمام رساند.چنان که خود میگوید:شاید سیزده ساله بودم
که داستانهای صادق هدایت را تمام کردم. داستانهایی که درد و رنج انسان
را مشخص میساخت و پوچی و بن بست او را نشان میدادصفائی بیش از پنجاه
عنوان کتاب در زمینههای گوناگونی چون تربیتی، نقد و روش نقد، ادبیات هنر،
روش تدریس و آموزش، قرآن کریم و روش برداشت از آن، تفسیر و دیدارهای تازه
با قرآن، دعا و حدیث، ولایت و امامت، معارف اسلامی و آموزههای اقتصادی،
اجتماعی و اخلاقی اسلام نگاشته است که که در غالب آنها با محوریت مسائل روز
جامعه اسلامی کارکرده و کتبش به نوعی بر مبنای روش آموزش قرار گرفته
است.آثار
مسئولیت و سازندگی
انسان در دو فصل
تربیت کودک
روش نقد (۵ جلد) و....