پل گلدن گیت

پل گلدن گیت یک پل معلق در سانفرانسیسکو است که این شهر را به شمال ایالت کالیفرنیا وصل می کند. این پل بر روی تنگه گلدن گیت زده شده است. این پل در ۲۷ مه ۱۹۳۷ گشایش یافت و در فاصله بین سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۴ با طول ۴٬۲۰۰ پا (۱٬۳۰۰ متر) طولانی‌ترین پل معلق دنیا به حساب می‌آمد.

پل گلدن گیت با هزینه ۳۵ میلیون دلار ظرف مدت ۴ سال در سانفرانسیسکو ساخته شد. این پل در ۲۷ می سال ۱۹۳۷ ساعت ۱۲ بعدازظهر به روی وسایل نقلیه باز شد. ارتفاع این پل از سطح آب ۲۲۰ پا (۶۷ متر) و وزن آن ۸۸۷۰۰۰ تن است. دو برجی که در طول این پل ساخته شده‌اند ۷۴۶ پا (۲۲۷ متر) ارتفاع دارند.

در سال ۱۹۹۷، حدود ۴۱۳۸۱۰۰۰ وسیله نقلیه از روی این پل عبور کردند. ۳۰ نفر در هنگام ساخت این پل از روی آن سقوط کردند و به دلیل وزش بادهای شدید، کارگران در هنگام ساخت آن با مشکلات بسیاری مواجه شدند. ساکنین شهر سانفرانسیسکو این پل را نماد شهر خود به حساب می‌آورند.

این مستند نشان می دهد که چگونه این بنا با ابتکار طراحی و ساخته شده است و اینکه چگونه در آینده پایدار خواهد ماند.

پل گلدن گیت، ابتکار مهندس مشهور جوزف استراس بود که پیش از این طراحی ۴۰۰ پل متحرک را برعهده داشت. ایرونیگ مارو، مهندس معمار و مهندس چارلز آلتون الیس و لئون مویسیف از طراحان پل در اجرای این پروژه بزرگ مشارکت داشتند. ساخت این پل از ۵ ژانویه سال ۱۹۳۳ شروع شد و در آوریل ۱۹۳۷ به پایان رسید و در ۲۷ می همان سال برای تردد عابران پیاده آزاد شد. این پل تنها راه خروجی سانفرانسیسکو به سمت شمال است و از ۶ مسیر مخصوص تردد وسایل نقلیه و دو مسیر محل عبور عابران پیاده در هر دو طرف تشکیل شده است در اول سپتامبر سال ۲۰۰۲ عوارض تردد از روی این پل برای وسایل نقلیه موتوری از ۳ دلار به ۵ دلار افزایش یافت. دوچرخه، موتور و عابر پیاده از پرداخت عوارض معاف هستند.