قانون رقابت:
قانون رقابت
مهمترین ابزار جهت ممنوعیت اعمال ضد رقابتی و تقویت رقابت بازارها به حساب
میآید، بطوری که در حال حاضر بیش از صد کشور جهان قانون رقابت دارند.
تفاوت میان قانون رقابت، تنظیم و تنظیم زدایی:
قانون رقابت و
سیاست رقابتی در جهت تنظیم رفتارهای ضد رقابتی توسط بنگاه ها تدوین و اجرا
می گردند،حال آنکه تنظیم زدایی در جهت حداقل ساختن آن دسته از عملکردهای
دولتی است که در بازار موجد اختلال می شود. علاوه بر این موارد «تنظیم »
نیز وجود دارد که در جهت کنترل فتارهای بنگاه ها در بخش هایی است که شکست
های بازاری مشاهده می شود و رقابت به تنهایی قادر به حل مشکل نیست. تنظیمات
به چهار صورت اقتصادی، اجتماعی،بهداشتی و زیست محیطی می باشند.
تنظیم قیمت و کنترل:
در این نوع تنظیم، یک توافق بلندمدت بین نهاد تنظیمکننده و بنگاه انحصاری وضع میشود و طی آن بنگاه متعهد می شود تا تقاضای مصرفکنندگان را در حد معقول و در حداقل هزینه برآورده کند و در عین حال ملزم می شود که قیمت محصول خود را در محدوده تعیین شده توسط آژانس تنظیم کننده قرار دهد.