دانلود کتاب زندگی نامه استیو جابز

زندگی نامه استیو جابز نابغه عصر حاصر

زندگینامه شهید مهدی باکری

پروژه شامل موارد زیر میباشد که به صورت مفصل توضیح داده شده اند :امام خمینی ( قدس سره ) : این اسلامی که با خون اولیاء‌و بزرگان به دست ما سپرده شده است و الان ما مسؤول او هستیم ، این اسلام را ما باید به نسل آینده برسانیم. .... باید نگران باشیم که مبادا به تکلیف عمل نکنیم.مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) : ما هیچ انگیزه ای جز پیاده کردن احکام الهی نداریم.قسمتهایی از وصیتنامهزندگینامه شهید مهدی باکری فعالیتهای سیاسی – مذهبی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نقش شهید در دفاع مقدس بیانات شهید قبل از شروع عملیات بدر ---------------------------------------فایل در فرمت Doc میباشد و برای استفاده از آن باید از نرم افزارهایی مانند Word و مشابه آن استفاده کنید .فونت پیش فرض نوشتار B Yekan میباشد .

زندگینامه حضرت محمد

ابن تحقیق در فرمت وردword و در 22 صفحه میباشدبیش از هزار و چهار صد سال پیش در روز 17 ربیع الاول ( برابر 25آوریل 570 میلادی ) کودکی در شهر مکه چشم به جهان گشود. پدرش عبد الله در بازگشت از شام در شهر یثرب ( مدینه ) چشم از جهان فروبست و به دیدار کودکش ( محمد ) نایل نشد. زن عبد الله ، مادر " محمد " آمنه دختر وهب بن عبد مناف بود. برابر رسم خانواده های بزرگ مکه " آمنه " پسر عزیزش ، محمد را به دایه ای به نام حلیمه سپرد تا در بیابان گسترده و پاک و دور از آلودگیهای شهر پرورش یابد . " حلیمه " زن پاک سرشت مهربان به این کودک نازنین که قدمش در آن قبیله مایه خیر و برکت و افزونی شده بود ، دلبستگی زیادی پیدا کرده بود و لحظه ای از پرستاری او غفلت نمی کرد. کسی نمی دانست این کودک یتیم که دایه های دیگر از گرفتنش پرهیز داشتند ، روزی و روزگاری پیامبر رحمت خواهد شد و نام بلندش تا پایان روزگار با عظمت و بزرگی بر زبان میلیونها نفر مسلمان جهان و بر مأذنه ها با صدای بلند برده خواهد شد ، و مایه افتخار جهان و جهانیان خواهد بود . " حلیمه " بر اثر علاقه و اصرار مادرش ، آمنه ، محمد را که به سن پنج سالگی رسیده بود به مکه باز گردانید . دو سال بعد که " آمنه " برای دیدار پدر و مادر و آرامگاه شوهرش عبد الله به مدینه رفت ، فرزند دلبندش را نیز همراه برد . پس از یک ماه ، آمنه با کودکش به مکه برگشت ، اما دربین راه ، در محلی بنام " ابواء " جان به جان آفرین تسلیم کرد ، و محمد در سن شش سالگی از پدر و مادر هر دو یتیم شد و رنج یتیمی در روح و جان لطیفش دو چندان اثر کرد . سپس زنی به نام ام ایمن این کودک یتیم ، این نوگل پژمرده باغ زندگی را همراه خود به مکه برد . این خواست خدا بود که این کودک در آغاز زندگی از پدر و مادر جدا شود ، تا رنجهای تلخ و جانکاه زندگی را در سرآغاز زندگانی بچشد و در بوته آزمایش قرار گیرد 

زندگینامه سهراب سپهری

سهراب سپهری سومین فرزند خانواده پنج نفری اسدالله خان سپهری و خانم فروغِ سپهری است . فرزندان خانواده به ترتیبِ سِن عبارتنداز : منوچهر ، همایوندخت ، سهراب ، پریدخت و پروانه .         پدر سهراب ـ اسدالله خان ـ فرزند میرزا نصرالله خان سپهری از خوانین کاشان ،                             رییس تلگراف خانة شهر و صاحب چهار پسر بود که همگی سوارکار و شکارچی بودند و خط خوشی داشتند .در مسائل هنری مانند نقاشی ، منبّت کاری و ساختن تار ذوقی سرشار نشان می دادند .                   حمیده سپهری مادر وی فرزند ملک المورخین و نواده لسان الملک سپهر مؤلف کتابِ ناسخ التواریخ است . که طبعی شاعرانه داشت و اشعارش در نشریات آن زمان( اواخرِ دوران قاجار و اوایلِ حکومتِ پهلوی ) چاپ می شد .---------------------------------------فایل در فرمت Doc میباشد و برای استفاده از آن باید از نرم افزارهایی مانند Word و مشابه آن استفاده کنید .

زندگینامه چایکوفسکی

پیتر ایلیچ چایکوفسکى (از آهنگسازان سرشناس روسی)در ۷ مه ۱۸۴۰در شهر 

کامسکو وتکنسک متولد شد. وى دومین فرزند ارشد خانواده هشت نفره اش 

بود. زمانى که فقط شش سال داشت قادر به خواندن زبان هاى فرانسه و آلمانى 

بود و در هفت سالگى در کنار سرودن شعرهایى به زبان فرانسه، تعلیمات پیانوى 

خود را آغاز کرد. هشت سال اول زندگى وى در آرامش و سکون نسبى سپرى شد 

تا اینکه در سال ۱۸۴۸ پدر وى که مهندس معدن بود از شغل دولتى خود استعفا 

داد و آن زمان خانواده وارد برهه سختى از زندگى همراه با نقل مکان هاى دائم 

شد.

 در سال ۱۸۵۰ بود که چایکوفسکى در کلاس هاى مدرسه حقوق الهى (فقه) 

سنت پترزبورگ حضور پیدا کرد و در سال ۱۸۵۹به عنوان کارمند دفترى در وزارت 

دادگسترى مشغول به کار شد. او آموزش هاى موسیقى خود را تحت نظر لیکلاى 

زارمبا ادامه داد تا اینکه در سال ۱۸۶۲ هنرستان موسیقى سنت پترزبورگ افتتاح 

شد و وى بلافاصله در آنجا حضور یافت. یک سال بعد چایکوفسکى از وزارت 

دادگسترى استعفا داد تا به صورت تمام وقت در کلاس هاى هنرستان موسیقى 

حضور یابد. استعداد و اشتیاق فراوان چایکوفسکى توجه مدیر هنرستان، آنتوان 

روبنشتاین را به خود جلب کرد و از این رو وى را مجبور به گذراندن تمام دوره 

هاى آموزشى حتى دوره رهبرى ارکستر کرد.

چایکوفسکى همیشه از مواجه شدن با ارکستر _ حتى به عنوان رهبر _ وحشت زده بود و از ترس اینکه مبادا از ترس، سرش پایین بیفتد با دست راست ارکستر را رهبرى مى کرد و دست چپش را زیر چانه اش مى گذاشت تا سرش را بالا نگه دارد. پس از طى چهار سال دوره آموزش، او از هنرستان فارغ التحصیل شد و براى تدریس به هنرستان موسیقى مسکو رفت و آنجا بود که آهنگسازى را آغاز کرد. طى دو سال اول اقامتش در مسکو اولین قطعه سمفونى و اپراى خود به نام «وى ودا» (voyevoda) را ساخت. او در سال ۱۸۶۸ موفق به ملاقات گروهى مشهور به نام گروه پنج که متشکل بود از پنج موسیقیدان جوان اهل روسیه به نام هاى بالاکیرف، بورودین، جوى، ماسورگسکى و ریمینسکى را ملاقات کرد. به رغم احترام و علاقه اى که چایکوفسکى براى این گروه قائل بود _ تا حدى که سمفونى دوم خود را در پاسخ به احساسات گرم آنها ساخت _ هرگز به آنها ملحق نشد و پس از مدتى به این نتیجه رسید که اعضاى گروه بیشتر تمایلات اینترناسیونالیستى دارند تا ناسیونالیستى. در خلال سال هاى ۱۸۶۹ تا ۱۸۷۵ اوسه آهنگ اپراى دیگر ساخت و به عنوان منتقد موسیقى در موسسه راسکى و دوموستى مشغول به کار شد. در سال ۱۸۷۷ یکى از شاگردانش به نام آنتونیا میلى کوا به وى اظهار علاقه کرد و تلویحاً تهدید به خودکشى کرد. چایکوفسکى آنچنان غرق در نوشتن اپراى «اوزن انگین» بود که نمى توانست پیشنهاد آنتونیا را رد کند. پس از طى رسومات، این دو به ازدواج هم درآمدند ولى پس از ۹ هفته منحوس از هم جدا شدند. شوک ناشى از این ماجرا به حدى بود که چایکوفسکى اقدام به خودکشى کرد و خوشبختانه توسط برادرش نجات یافت. پس از طى دوران نقاهت چایکوفسکى براى تمدد اعصاب به سوئیس سفر کرد و پس از مدتى سرى هم به ایتالیا زد. چایکوفسکى تا زمانى که در قید حیات بود، حمایت مالى خود را از آنتونیا دریغ نکرد و در مقابل آنتونیا روابط عاطفى متعددى را با دیگران برقرار کرد و در نهایت در سال ۱۹۱۷در یک آسایشگاه روانى درگذشت. در همین سال ها بود که مادام نادژدا وان مک، چایکوفسکى را تحت پشتیبانى خویش قرار داد و وى را به مدت یک سال از تدریس معاف کرد تا زمان بیشترى براى نوشتن آهنگ و آهنگسازى داشته باشد. این دو هیچ گاه یکدیگر را ملاقات نکردند ولى مکاتبات صادقانه فراوانى با یکدیگر داشتند و چایکوفسکى سمفونى چهارم خود را در ستایش وى نوشت. (چایکوفسکی مدت ۱۳ سال با زنی به نام مادام ون مک که بسیار ثروتمند بود مکاتبه داشت که تعداد نامه ها به ۳۰۰ می رسد. بیوه نامبرده کمک های مالی فراوانی به چایکوفسکی کرد. تنها پیوند این دوستی عجیب نامه بود. آنها هرگز یکدیگر را ندیدند. در سال ۱۸۹۰ این نامه نگاری پایان گرفت و از فرشته نگهبان او خبری به دست نیامد. چایکوفسکی بسیار اندوهگین شد .) پس از آن چایکوفسکى شهرت قابل توجهى در روسیه، آمریکا و حتى انگلستان کسب کرد. در سال ۱۸۸۵ او به خانه اى در حومه شهر نقل مکان کرد و در آنجا اثر «مالفرد» را نوشت. سال هاى ۱۸۸۸ و ۱۸۸۹به عنوان رهبر ارکستر به آلمان، فرانسه و انگلستان سفر کرد. پس از تولید و اجراى قطعه «زیباى خفته» در سال ۱۸۹۰ چایکوفسکى براى تکمیل قطعه اپراى «بى بى پیک» (Queen of spades) به فلورانس سفر کرد. در همین اثنا حمایت هاى مادام وان مک به علت مریضى یا فشارهاى وارد از طرف خانواده اش قطع شد و با اینکه در آن سال ها چایکوفسکى دیگر توانایى مالى قابل توجهى به دست آورده بود اما این قطع ارتباط به روحیه وى صدمه اى جدى وارد کرد که هیچ گاه برطرف نشد. در سال ۱۸۹۱ تور موفقى در آمریکا برپا کرد و در مراسم افتتاحیه تالار موسیقى (که امروزه تالار کارلز نامیده مى شود) ظاهر شد. در سال ۱۸۹۳ او به دریافت دکتراى افتخارى موسیقى از دانشگاه کمبریج نائل آمد. در سال ۱۸۹۳ وى نوشتن سمفونى ششم ناتمام خود را که در سال ۱۸۹۱ آغاز کرده بود تکمیل کرد. اثرى که به اعتقاد شخص چایکوفسکى بهترین بوده است. چند روز بعد، در ششم نوامبر ۱۸۹۳ چایکوفسکى در اثر ابتلا به وبا درگذشت.

مهم ترین آثار او عبارتنداز:
▪ اپراهای بی بی پیک و اوژن اونگین. 
▪ باله های دریاچه قو (Swan Lake)، زیبای خفته (Sleeping Beauty) و فندق شکن (The Nutcracker). 
▪ اوورتورهای فرانچسکا داریمینی و رومئو و ژولیت. 
▪ یک کنسرتو ویولن سه کنسرتو پیانو که اولین آنها مشهورترین آنها است. 
▪ شش سمفونی که در میان آنها سمفونی شماره شش به نام پاتتیک(Pathetique به معنای حزن آور و سوزناک) شهرت فراوانی دارد. 
یکی از آثار برجسته او اورتور رومئو و ژولیت است که ادامه ای از پوئم سمفونی ها و اورتورهای توصیفی فرانتس لیست و مندلسون به شمار می رود با این تفاوت که همانند اوورتور رویای نیمه شب تابستان به متن دقیق داستان وابسته نیست. بلکه به صورت یک فانتزی روی درام رومئو و ژولیت تصنیف شده است. گرچه چایکوفسکی بارها از ویژگی های موسیقی محلی در آثارش استفاده کرده است ولی به طور کلی سبک مخصوص ملودی نویسی او شباهت چندانی به موسیقی محلی روسیه ندارد. تم های او برخلاف بتهوون و برامس قدرت بسط و گسترش یافتن ندارند و آثارش تقریباً فاقد وحدت کلی میان قسمتهای مجزا و اپیزودیک هستند.