نظم و اصالت باغهای تاریخی ایران را میتوان وابسته به نظام گیاهی نظام منظری توأم با نظام استقرار و نظام آبیاری دانست.هیچ چیز در آن بیهوده نیست و همه چیز متناسب با شرایط و محیط در آن سکنی گزیده است. اما امروزه اصول باغسازی ایران و این نظم و اصالت رو به نابودی گذاشته است. شناسایی گونههای گیاهی و نیازهای محیطی هرگیاه، خصوصاً گونههای نادر قدیمی که بسیاری از آنها در معرض خطر نابودی قراردارند، یکی از مهمترین اموری است که باید مورد توجه قرارگیرد، تا گونههای قدیمی وبا ارزش از خطر زوال و نابودی حفظ شوند و از ورود گیاهان جدید که هیچ تناسبی با بافت تاریخی ، فرهنگی یک باغ ایرانی ندارند، جلوگیری شود.
هدف این
پژوهش بازشناسی
گونههای گیاهی موجود در باغ ایرانی ، با تاکید بر دو باغ فین کاشان و شازده
ماهان کرمان؛ به منظور ارتقاء سطح دانستهها در خصوص انواع گیاهان موجود در یک باغ
تاریخی و اهمیت آنها است. همچنین شناسایی خواص گیاهان و ویژگیهای هرکدام از آنها و مکان مناسب کاشت آنها با توجه به کارایی هر
درخت در آن مکان و نیز نماد شناسی آن در باغ ایرانی مورد توجه قرار می گیرد.
در این مطالعه ابتدا به بررسی کلی پیشینه باغسازی و اصول باغسازی ایرانی و انواع
گیاهی موجود در این باغ پرداخته و سپس توضیحاتی درباره خصوصیات گیاهان و کارایی
آنها در باغ ارائه می شود.